Dan maar naar Losser
NIEUWE COLUMN VAN HANS KUIPERS, AMBASSADEUR SCOT
“Mijn buren denken er serieus over om te verhuizen.”
“Verhuizen? Ze wonen toch goed.”
“Dat zei ik ook, maar zeggen ze, je moet wel nadenken over de toekomst als je een dagje ouder wordt. En zo jong zijn ze ook niet meer. Ze hadden in de krant gelezen dat wethouder Yildirim zegt dat het allemaal niet meer zo vanzelfsprekend is dat je hulp en ondersteuning krijgt als dat nodig is.”
“Nou, lekker dan. Ik heb het ook gelezen. We moeten begrip hebben voor de situatie en we moeten flexibel zijn, zegt de wethouder. Met andere woorden: wen er maar aan.”
“Ja, hallo, flexibel. Die buren van mijn zijn ver in de tachtig, dan wordt het flexibelen wel wat minder. Maar het goede nieuws is dat ze een oplossing hebben gevonden. Ze gaan verhuizen naar Losser. Want wethouder Oosterbroek zegt dat daar geen wachtlijsten zijn. Tien kilometer verderop schijnt wel de zon.”
Mensen zullen natuurlijk niet zomaar verhuizen omdat er een wachtlijst is, maar er is wel degelijk iets aan de hand in de wereld van zorg en welzijn. Met name binnen de ouderzorg.
Heel in het kort: in 2015 besloot het zoveelste kabinet Rutte in al haar kortzichtigheid om verzorgingstehuizen te sluiten. Ouderen moeten langer thuis wonen en daar de nodige zorg ontvangen. Tot zover helder. Maar dan moet er natuurlijk wel voldoende zorg beschikbaar zijn. En daar wringt de schoen. Veel aanvragen en personeelstekorten waardoor het aanbod van de zorg tekort schiet. In vier Twentse gemeenten kunnen ouderen niet meer aankloppen voor huishoudelijk hulp, stond deze week op de voorpagina van de TC-Tubantia. En wat als het thuis helemaal niet meer gaat? Dan hebben we nog het verpleeghuis.
Maar wat schrijft het kabinet in het jongste regeerakkoord? “Collectief georganiseerde ouderenzorg (lees: verpleeghuis) is niet meer vanzelfsprekend.” Concreet betekent dit dat verpleeghuizen nog een jaar mogen groeien maar daarna is het uit met de pret. Oftewel: ook zieke ouderen die eerder nog naar een verpleeghuis zouden gaan zullen vanaf nu steeds vaker thuis blijven wonen en daar hulp krijgen en wachten tot er een schaars plekje vrijkomt. De oppositie is fel tegen en wil juist 25.000 extra plaatsen omdat het ongelooflijk lastig is om de zorg thuis te regelen. En men wil voorkomen dat ouderen thuis verpieteren. De oppositie is ook bang voor een tweedeling in de samenleving. Als je geld hebt haal je iemand in huis om voor je zieke vader of moeder te zorgen. Heb je geen geld?
Het mag wel duidelijk zijn dat je niet meer kunt denken “de overheid zorgt wel voor me als ik het zelf niet meer kan” Die tijd lijkt voorbij. Er is minder zorgpersoneel beschikbaar en tegelijkertijd is er behoefte aan meer intensievere (thuis)zorg. Er zijn onvoldoende aangepaste woningen voor ouderen. De 250.000 seniorenappartementen zijn er voorlopig nog niet, moest minister Hugo de Jonge bekennen.
Dan toch maar met zijn allen naar Losser? Is natuurlijk niet de oplossing. Ouderen zullen zelf ook aan de bak moeten. De Knarrenhof is al een mooi voorbeeld dat nu vorm krijgt in Oldenzaal. Of bv emigreren naar de Canarische Eilanden? Altijd mooi weer en lage energiekosten. Daar zorg nodig? Samen een verpleegster in dienst nemen. Overdag strand en ’s avonds Facetimen met je kinderen. Niet verkeerd!
Heb jij interessante, mooie ideeën en voorstellen om de problemen in de ouderzorg aan te pakken? Schrijf ze op en stuur ze naar kuipers1@caiway.nl Ze zullen geplaatst worden in een column en dat moet een heel mooi palet aan voorstellen opleveren!
Hans Kuipers
Ambassadeur scotwente.nl
