Videobellen, best lastig.

Video bellen is voor veel werkenden, en ook voor het onderhouden van sociale contacten een uitkomst in deze tijd. Maar niet altijd en niet voor iedereen.

Onlangs maakte ik als cliëntondersteuner van Scot het volgende mee:

Een gezin, bestaande uit ouders en twee verstandelijk beperkte dochters, werd benaderd door een medewerker van het Zorgkantoor. Beide dochters hebben een WLZ-indicatie in de vorm van een persoonsgebonden budget, het p.g.b. De invulling van het p.g.b. wordt door de familie zelf gedaan: ouders, familieleden en kennissen bieden de nodige zorg aan de beide dochters. Jarenlang tot volle tevredenheid van alle partijen.

Enkele weken geleden vond het afgesproken video-gesprek plaats. Dit gesprek heeft geleid tot verdriet en argwaan bij de ouders. Zij kregen de indruk dat de zorg die door hen geleverd werd niet voldoende was. Ze begrepen ook de achtergrond hiervan niet.
De moeder vroeg mij contact op te nemen met de betreffende medewerker en te proberen duidelijkheid te krijgen omtrent de reden van het gesprek. Ook maakte men zich zorgen of het gesprek ertoe zou leiden dat het p.g.b.-budget verlaagd zou worden.

Het was fijn dat ik als onafhankelijk cliëntondersteuner gemakkelijk toegang kreeg tot de medewerker. En dit gesprek leverde een genuanceerd verhaal op.
Het gesprek was bedoeld om weer eens “te horen hoe het met de zorg gaat en of ouders nog steeds in staat zijn die voldoende te leveren”. Ook was het geenszins de bedoeling het p.g.b.-bedrag te verlagen, Wel werd geadviseerd aan de ouders, na te denken over een vorm van thuisbegeleiding. Zij zijn op leeftijd en zo zouden hun kinderen vast kunnen wennen aan door “vreemden” geleverde begeleiding.

Ouders en dochters heb ik kunnen gerust stellen en de ambulante begeleiding gaat er komen. Samen met de medewerker van het Zorgkantoor kwam ik tot de overtuiging dat een huisbezoek in dit soort situaties waarbij je elkaar in de ogen kijkt en kunt letten op lichaamstaal van alle gezinsleden een beter resultaat geeft.

Vooral in deze tijd van afstand houden, kan videobellen mensen dichterbij elkaar brengen. Belangrijk is dan te realiseren dat door verkeerde signalen de afstand kan vergroten en tot onbegrip kan leiden. Als cliëntondersteuner vraag ik daarvoor graag extra aandacht in deze coronatijd. Blijf doorvragen als iets niet duidelijk is en probeer daardoor bij de ander te checken of de boodschap zoals jij die bedoelde, ook zo is overgekomen!