De Hugo’s en Harry’s blijven nodig!

Korte toelichting op deze namen. Met Hugo wordt Hugo Borst bedoeld. Niet alleen sportjournalist maar bovenal onvermoeibaar strijder voor betere leefomstandigheden in verpleeghuizen. Samen met zijn kompaan Carin Geamers schreven ze in 2016 het Manifest over de ouderenzorg. Doel: kwaliteitsverbetering. In tien punten gaven ze aanbevelingen om te komen tot betere zorg voor ouderen.

Harry is Harry Berndsen. Een Fries. Hij hielp de afgelopen jaren honderden ouders die in de clinch lagen met de jeugdbescherming; ook veel gedupeerden in de toeslagenaffaire. De affaire waarvoor het voltallige kabinet moest aftreden maar even zo vrolijk weer op het pluche ging zitten. Lijkt een automatisme te worden. Parlementaire enquête, onderzoeksverslag, mea culpa, mea culpa en dan gewoon weer verder. Harry is onvermoeibaar en als een ware Don Quichot trekt hij ten strijde tegen machtige instanties. ‘Ouders kunnen dat niet of niet meer’ zegt hij, ‘ik organiseer tegenmacht voor ze.’

Het Manifest van Borst en Geamers leidde ertoe dat het kabinet beloofde jaarlijks 2,7 miljard extra te investeren in de ouderenzorg. Het streven was oa om 40 procent meer handen aan het bed te krijgen. Het Sociaal Cultureel Planbureau schrijft nu dat van de beloofde 2,7 miljard en maar 1,1 miljard over is om betere zorg te bieden. Het lijkt erop dat de overheid de zorg te duur vindt en voortdurend een hapje van die 2,7 miljard heeft afgehaald. Het kabinet zegt dat het onhaalbaar is om de norm van twee medewerkers per acht verpleeghuisbewoners te handhaven. Wat gebeurt er vervolgens? De personeelsnorm waar Borst en Geamers zich zo hard voor hebben gemaakt is losgelaten. Er zijn geen uniforme richtlijnen meer voor het aantal medewerkers per patiënt in een verpleeghuis.  Weet nu maar waar je partner, vader of moeder recht op heeft. Ook onhaalbaar door de krappe arbeidsmarkt, zegt de minister. Het is maar de vraag of dat laatste zo is of dat de arbeidsvoorwaarden voor zorgmedewerkers onaantrekkelijk zijn. Recente stakingen bewijzen het laatste. Intussen roepen zorginstellingen ‘Help, de grijze golf komt eraan.’ En: ‘Onze zorg is er alleen nog voor de allerkwetsbare mensen.’ We hadden al kwetsbare mensen, nu ook allerkwetsbare mensen. Door mensen ‘af te pellen’ kom je erachter tot welke categorie iemand behoort, zeggen zorgaanbieders. Het komt er op neer dat er van de prachtige plannen van het kabinet bijzonder weinig is terecht gekomen. Zo drijven we steeds verder af van wat we basiszorg noemen en waar een ieder recht op heeft.

Hugo, Carin en Harry, mensen die buiten de geijkte paden durven te treden en zonder eigenbelang opkomen voor burgers die zich machteloos voelen tegenover instanties en overheden. Ze zijn en blijven nodig. Voorbeelden te over.

In Oldenzaal is de Vereniging Noabershof goed bezig. Ze hebben bij de gemeente de wens neergelegd om de plek van de Windroos aan de Bentheimerstraat te bestemmen voor een Noabershof. Deze woonvormen hebben zich inmiddels voldoende bewezen. Hierdoor neemt de vraag naar geïndiceerde zorg af en wordt de doorstroming op de woningmarkt bevorderd. Gemeenten zouden heel blij moeten zijn met dergelijke initiatieven!

En van Marianne Tijdhof ontving ik een interessant mailtje naar aanleiding van een eerdere column. Ze schrijft dat ze met haar bedrijfje ‘duofietsenmetmarianne’ het mogelijk maakt dat mensen langer thuis kunnen wonen en mantelzorgers ontlast kunnen worden. Mooi initiatief.

Hans Kuipers

Ambassadeur www.scotwente.nl